.....:::::.....MELANCOLIA.....:::::.....

zapomniana i w grocie zamknięta i na ostrych się głazach krwawiąca,

złotowłosa mej duszy królewna.

Łzy jej płyną jak zimne opale - łzy jej płyną wśród nocy bez końca

i w kryształy się lodów zwisają - w zamyślenia wiszące kryształy.

Raz przypełznął za szmerem do groty - wąż kusiciel tych głuchych podziemi,

swoje oczy widzące w ciemnościach utkwił w bladą płaczącą królewnę -

i mądrymi oczyma pocieszał i prowadził ją w otchłań głęboką -

fosforycznie oczyma przyświecał - i prowadził ją w otchłań głęboko.

Aż pod ręką skrwawioną, co szuka w mroku oparcia,

grać poczęły jak dzwony bólów zamarzłych kryształy:

chór wyklętych pielgrzymów nuci pieśń grobu świętego,

tarcze błyskają, miecze - wśród kolumn czarnych bazaltu -

Nagle śpiewy zamilkły - głucha rozwarła się otchłań -

widać wśród ścian obślizgłych mgłą wirujące jezioro.

i uniosły nad otchłań skrzydeł sześcioro

i ujrzała cudowną w blasku miesięcznym - twarz Lucifera.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Wybiegakąc myslą w przyszłość uprzedzam cisące się wam na usta pytanie: "Czy ty to napisałaś?", wcale nie zamierzam na nie odpowiadać. Jaeśli ktoś uważa, że to ja jestem autorem, jego sprawa, jeśli ktoś uważa, ze autorem jest ktos inny, to też jesgo sprawa. Gorąco zachecam do debaty i przemyśleń. Rozwiązanie zagadki w następnej notce (czytaj: Huj wie kiedy).